Saobraćajna policija je u protekla 24 časa na području opštine Zvornik evidentirala tri saobraćajne nezgode. 
Vozačima se savjetuje da budu pažljivi  i koncentrisani tokom vožnje.

Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas slave Svetog Iliju, u narodu poznatog kao Ilija Gromovnik.
Neka vam je svima srećan i Bogom blagosloven praznik Svetog proroka Ilije - Ilindan!

Stariji ljudi u višegradskom kraju pripovjedaju da „grom ne udara u lijesku“ jer je to sveto drvo pa to važi i na Ilindan…

„Zagrmi na Svetog Iliju, propadoše lješnici“ – govore seljaci u selu Stocu, jer u narodu postoji vjerovanje da će od grmljavine oni pocrniti i otpasti sa staba lijeske.

Vidoje Stanojčić iz Veletova objašnjava da se Sveti Ilija, „koji se živ na vatrenim kočijama uznio na nebo, kad grmi voza oblacima, dok ispod točkova zlatom opšivene kočije sjevaju munje“.

Vidoje podsjeća da je i na starim ikonama u narodu mnogo poštovani svetac tako i prikazan.

Jedne godine na Ilindan bio je sunčan i vreo dan bez ijednog oblačka, a lješnici rodili ko guba. Svi članovi Ilijine porodice brali su ih po obroncima Stoca i Tetrebice da bi ih zimi prodao na višegradskoj pijaci i za te pare kupio kafu, šećer i ostale kućne potrepštine .

„Ali popodne se naglo naoblači , sijevnuše munje iznad Ćorovine, mi – bježi kući! Svojim očima sam gledao kad je munja vatrenim plamenom prepolovila najstariji bor u brdu iznad Veletova “, priča Vidoje.

Na Ilindan se vijekovima održava vašar u Mokroj Gori kod crkve brvanare posvećene Svetom Iliji.

Običaj je bio da momci i djevojke iz višegradskih sela Staniševca, Macuta, Vardišta, Bijele, Bosanske Jagodine i drugih pješice odu do ovog sad pograničnog mjesta i da se prije prisustva službi božijoj u hramu umiju na izvorima ljekovite mokrogorske Bele vode.

„U to vrijeme uobičajilo se da se momci i djevojke , koji su se ranije zagledali, na Ilindan, na izvorima ljekovite vode, kojoj se pripisuje čudotvordno dejstvo, vjere tako što bi budući mladoženja budućoj supruzi darovao ručni sat“, priča Anđa Tasić iz sela Bijela.

Pčelari u selu Crnčićići na Ilindan su vadili med iz trmki pletara i prvo ga davali bolesniku da proba jer se vjeruje da je na ovaj dan ovaj dar pčela najljekovitiji – priča Radisav Baranac, čija se porodica od pamtivijeka bavila pčelarstvom.

Baranac i danas održava ovaj običaj iako živi u gradu gdje je iz Crnčića prenio nekoliko košnica iz kojih, baš na Ilindan, izvrca po jedan ostavljeni ram crnog šumskog meda medljikovca.

Stariji ljudi u višegradskom kraju pripovjedaju da „grom ne udara u lijesku“ jer je to sveto drvo pa to važi i na Ilindan.

Zbog toga se čobani, dok munje paraju nebo a zemlja se trese od praska gromova, od pljuska sklanjaju pod stabla lijeski.

„Lijeska jeste sveto drvo jer se na Spasovdan njene grančice, koje su raspoređene u obliku krsta, lome i njima se kiti pšenica, ječam i zob, planinke ga stavljaju na karlice sa mlijekom i kajmakom a domaćice ih zađenu za vrata kuće štale, ambara ili mječara“, govori Leka Spasojević iz sela Stoca.

U narodu se kaže da je „od Svetog Ilije sunce sve milije“ jer je ovaj pravoslavni praznik prekretnica između julskih vrućina i studeni koja se iza njih najavljuje .

Sa Ilindanom, pričaju seljaci, prestaju i one prave ljetne nepogode, manje je grada koji uništava ljetinu i manje pljuskova koji raznose seoske puteve.

Na ovaj praznik u selu Bjeljavinama kod Rudog, pored izvora čudesne vode, koji u toku dana nekoliko puta presuši pa se pojavi, održava se tradicionalni vašar ili teferič na koji vijekovima dolaze zajedno i pravoslavci i i muslimani.

I jedni i drugi se umivaju, kako kažu, čudesnom ljekovitom vodom, ili kupaju u njoj, a postoji i vjerovanje da „baksuzi i ugursuzi ne mogu vidjeti ovu neobičnu vodu jer ona presuši kad oni dolaze“.

Priča se da grom na Ilindan nikad nije udario ni u stablo mečije lijeske na Borikama kod Rogatice koja je, prema nalazima stručnjaka, stara više od 460 godina.

Gromovi nisu nikad pucali ni u „kćerku“ lijeske metuzalema na Borikama, koja se nalazi u njenoj blizini i koja je stara jedan vijek.

Načelnik opštine Zvornik Zoran Stevanović i gradonačelnik Bijeljine Mićo Mićić svečano su otvorili most na rijeci Tavni između Pilice i Bjeloševca u koji je uloženo 66.000 KM, a koji će mještanima ovih mjesnih zajednica skratiti put do Bijeljine za desetak kilometara. Ovo je prvi zajednički infrastrukturni projekat, a najavljene su i zajedničke aktivnosti dvije opštine na asfaltiranju prilaznih puteva sa obje strane mosta. Po riječima Zorana Stevanovića načelnika Zvornika ovo je pravi pokazatelj da lokalne zajednice služe svojim građanima bez obzira na političku pripadnost.

- Zajedno smo prepoznali potrebe naših sugrađana i napravili novi most koji će zbližavati dvije mjesne zajednice, odnosno dva grada i opštine. Želim svim mještanima ovih mjesnih zajednica da im most služi samo za boljitak u njihovim životima - rekao je Stevanović i dodao da je predložio rukovodstvu grada Bijeljina da zajednički asfaltiraju prilazne puteve do mosta, svako sa svoje strane.

Gradonačelnik Bijeljine Mićo Mićić istakao je da ovo nije velika investicija po uloženom novcu, ali je ovo veliko djelo za stanovnike dvije mjesne zajednice.

 - Otvorili smo most prijateljstva i velike potrebe za sve ove mještane. Ovo je primjer da dvije različite političke opcije nisu prepreka kada se trebamo složiti i uraditi nešto značajno, odnosno napraviti ovako lijep infrastrukturni objekat. Nadamo se da ćemo zajednički raditi još neke infrastrukturne projekte, kao što je asfaltiranje, te još jedan projekat uzvodno odavde na korist svih stanovnika dvije opštine - istakao je Mićić.

Prije svečanog presijecanja vrpce, most, koji je gradilo preduzeće „Graditelj” iz Bijeljine, je osveštan.
Opštine Zvornik i Bijeljina ravnomjerno su učestvovale u finansiranju izgradnje mosta.

Prema evidenciji Saobraćajne policije u protekla 24 časa na području opštine Zvornik dogodile su se dvije saobraćajne nezgode u kojima je pričinjena manja materijalna šteta. Saobraćajne nezgode su se dogodile u naselju Meterize i Čelopek.