Očekuje se zatvaranje kolektivnih centara
SREBRENICA - U Srebrenici je u toku izgradnja stambene zgrade sa 33 stana za trajni smještaj raseljenih i interno raseljenih srpskih porodica koje još žive u kolektivnim smještajima u barakama u naselju Baratova i hotelu "Domavija".
U neuslovnim prostorijama u ta dva srebrenička kolektivna centra živi 35 porodica sa oko 130 članova. Riječ je o porodicama uglavnom iz srednje Bosne koje sada žive u prostorijama od 10 do 15 metara kvadratnih, dok u naselju Baratova nisu u funkciji ni zajednička kupatila, pa su prinuđeni da koriste vanjski toalet.
Žitelji kolektivnih centara se nadaju da će do kraja ove građevinske sezone stambena zgrada biti završena i da će se prije zime useliti u nove stanove u kojima će imati normalne uslove za stanovanje nakon višegodišnjeg života u tuđim devastiranim kućama i kolektivnim smještajima.
Sa izgradnjom te zgrade očekuje se zatvaranje kolektivnih centara u ovoj opštini.
"Rok za završetak ovog objekta bio je septembar, ali s obziorm da se kasnilo sa početkom radova taj rok će biti pomjeren. Ipak se nadamo da će zgrada biti useljiva do kraja ove građevinske sezone", rekao je načelnik za urbanizam i prostorno uređenje opštine Srebrenica Senad Subašić.
Stanari kolektivnih centara ističu da jedva čekaju da se isele iz sadašnjih smještaja i dobiju normalne uslove za stanovanje, ali ne i za život pošto je riječ o socijalno ugroženim, nezaposlenim licima bez primanja ili sa najnižim penzijama koje žive u potpunom siromaštvu.
Anđa Gradina izbjegla je iz Donjeg Vakufa i očekuje da sa sinovima konačno dobije normalne uslove za život.
"Jedan sin mi je bolestan od rođenja, a drugi je ratni invalid i živimo u jednoj neuslovnoj prostoriji bez kupatila. Ovdje u kolektivnom centru postaje nepodnošljivo, a nešto su odužili sa izgradnjom zgrade i ne znam hoću li doživjeti da uselim u stan, ali makar da mi se djeca smjeste", priča Anđa Gradina, koju je novinar Srne obišao povodom Svjetskog dana izbjeglica.
Slično govori i osamdesetjednogodišnja Mitra Zečić iz srebreničkog sela Radoševići.
"Imala sam sve - kuću, štalu, sušaru, pekaru i druge pomoćne objekte, a sada nemam ništa i nadam se da mi daju jednu sobicu i kupatilo da ne umrem u ovom `logoru`, gdje nas uguši smrad iz začepljene kanalizacije", jada se ova starica.
Sredstva od 1 250 000 maraka za izgradnju zgrade obezbijedili su Fond za povratak BiH i Ministarstvo za izbjegla i raseljena lica Republike Srpske, dok je opština Srebrenica ustupila zemljište i priključke na infrastrukturu.
Za manji broj raseljenih porodica, koje su smještene u privatnim kućama i stanovima, zakupninu plaća Ministarstvo za izbjegla i raseljena lica Republike Srpske.
