Mali šampioni iz Srebrenice bez uslova za trening
SREBRENICA - Tekvando klub "Guber" iz Srebrenice najtrofejnija je sportska ekipa u ovom gradu. Na raznim turnirima, takmičari ovog kluba osvojili su čak 640 medalja i pehara. Odličja, među kojima je najviše onih najsjajnijih, osvojena su treninzima na školskom igralištu. Zato zlatne dječake iz srebnog grada i zovu šampionima sa ledine.
Svetozar Neretljak, majstor tekvandoa, marljivo radi sa srebreničkim mališanima i do sada je stvorio nekoliko vrsnih takmičara i trenera koji su karijeru nastavili širom Bosne i Hercegovine.
Većinu treninga radi na otvorenom, jer u fiskulturnoj sali osnovne škole nema struje. Trener Neretljak kaže da sada treninzi zavise od vremenskih prilika.
„Moramo gledati u nebo da bismo održavali te treninge. Vremenske prilike ne dozvoljavaju rad, tako da je stvarno čudo, ustvari volja i entuzijazam djece koja stvarno rade. Kad dođu na trening, odrade ga stvarno pošteno“, kaže on.
Zlatni momci iz Srebrenice nemaju odgovarajući prostor za trening. Za velika takmičenja pripremaju se na ledini. Sa treninga na otvorenom odlaze na otvorena prvenstva i osvajaju brojne medalje koje stoga imaju veći sjaj.
„Treninzima na ledini postignuto je 640 medalja, 24 pehara ekipno. Nije to malo – sa ledine. Svojski se trude, ne boje se nigdje gdje odu na takmičenje. Puni su elana, snage, kondicije“, navodi Svetozar Neretljak.
Iako treniraju kratko, naši mali sagovornici već su osvajali medalje.
„Skoro sam počeo trenirati, tako da mi je ovo prvo takmičenje i prva medalja. Za sada – najdraža“, kazao nam je Željko Jovanović.
„Išao sam na razna takmičenja, u Beograd, tu sam osvojio drugo mjesto. Išao sam u Banjaluku, i to mi je bilo zanimljivo takmičenje“, priča Jovan Ilić.
Osim što nemaju uslova za treninge, nemaju ni dovoljno novaca za trenažni proces i nabavku opreme. Počesto se na turnire odlazi sopstvenim automobilima, praznih džepova, ali se vraćaju ruku punih medalja.
Ognjen Vasić i Njegoš Đukić također se mogu pohvaliti medaljama.
„Treniram dvije godine. Išao sam na takmičenja u Bijeljinu, tu sam osvojio zlato. Ta medalja mi je najdraža“, rekao je Ognjen.
„Tekvando treniram tri godine, imam pet medalja sa takmičenja. U Banjaluci sam osvojio prvo mjesto, zlatnu medalju“, kaže Njegoš.
Klub koji stvara majstore
Zbog teških uslova za rad, klub okuplja samo takmičare uzrasta do 15 godina, ali i ovi dječaci već 'posrću' pod teretom osvojenih medalja. Uroš Jovanović ima čak sedam medalja.
„Imam četiri prva mjesta i najdraže medalje. Imam drugo mjesto u Beogradu, koje mi je također najdraže. Treniram sedam godina. Išao sam na sedam takmičenja, imam sedam medalja. Ako nastavim ovako da treniram, nadam se da ću, sa svojim trenerom Svetozarom, postati svjetski prvak“, kaže Uroš.
Svetozar Neretljak kaže da Opština Srebrenica treba više računa da povede o sportistima koji ostvaruju dobre rezultate.
„Finansijska sredstva su bitna za razvoj svakog sporta, pogotovo ovog našeg sporta, gdje treba i opreme, trebaju sale. Vidite – ovdje radimo na betonu. Razmišljam da ubuduće, ako ovako bude, da stvarno više prekinem, mada mi je žao – tolike sam godine u tom sportu, i rezultati su tu iza nas. Žao mi je djece, najviše, ali se stvarno ovako više ne može“, ističe Neretljak.
Opština Srebrenica, međutim, ima razumijevanja – daje podršku, ponešto novaca, i opštinska priznanja najuspješnijim takmičarima tekvando kluba „Guber“.
„Bar kad je ovaj tekvando klub u pitanju – mi znamo za njihove rezultate i u našim mogućnostima pomažemo. To je ono što možemo, što ne znači da u nekom budućem periodu nećemo imati bolju poziciju“, izjavio je Ćamil Duraković, zamjenik načelnika Opštine Srebrenica.
Neretljak se rado sjeća svojih uspjeha i zato mu je teško da razmišlja o prestanku ovog najtrofejnijeg kluba u Srebrenici.
„Za petnaest godina rada u Srebrenici napravio sam, ili da kažem – stvorio – dvanaest majstora tekvando sporta, koji su, nažalost, sve do jednog, otišli odavde. Sad imam tri majstorska kandidata koji bi ove godine trebalo da polažu za majstore“, navodi on.
Nekadašnji takmičar sa nizom osvojenih priznanja i šampionskih titula, Svetozar Neretljak je i sada entuzijasta i teška srca bi napustio ovaj sport. Krasi ga upornost i ima želju da radi s mladima – i pored svih problema. Uzdignuta čela predvodi generacije i stvara šampione na ledini.
(RSE)
